Saturday, June 12, 2010

Αναπολώντας τη χρονιά που πέρασε στους Δρόμους Ζωής

Μία σχολική χρονιά φτάνει στο τέλος της. Μετά από απουσία αρκετών ημερών, πέρασα από το κέντρο των Δρόμων Ζωής στο Γκάζι. Το δίπατο σπίτι με την αυλή με υποδέχτηκε άδειο από παιδιά, δροσερό και χαρωπά αναστατωμένο από μερικούς εθελοντές και μαθητές λυκείου. Ένιωσα από τη μία χαρά, που οι υποχρεώσεις των μαθημάτων φτάνουν στο τέλος τους τόσο για εμάς τους καθηγητές, όσο και για τα παιδιά. Από την άλλη, το κέντρο ήταν άδειο…


Ανέβηκα στο πάνω πάτωμα, όπου γίνονταν τα μαθήματα γυμνασίου και λυκείου. Χώρος που φιλοξενεί εκτός από μαθήματα συγκρούσεις, όνειρα, γκρίνιες και μικρά θαύματα. Από τη μία τα παιδιά με την ενεργητικότητα και τη φρεσκάδα τους, από την άλλη οι μεγάλοι με την εμπειρία και το αίσθημα ευθύνης για το μέλλον των μαθητών. Συζητήσεις για την καλή λειτουργία του κέντρου, για τις υποχρεώσεις, τη συμπεριφορά μας. Όλα τίθενται, λες, από την αρχή, εμείς πρέπει να φτιάξουμε τις αρχές του κέντρου κάθε χρονιά, κάθε μέρα μάλλον, καθώς τα δεδομένα αλλάζουν συνεχώς. Νέες ανάγκες παρουσιάζονται κι εμείς προσπαθούμε να βρούμε τους κατάλληλους τρόπους να τις αντιμετωπίσουμε. Η τέχνη της οργάνωσης, της παιδείας και της κοινωνίας με τους άλλους είναι στην καρδιά της λειτουργίας των Δρόμων Ζωής.


Γυρίζοντας πίσω στην εικόνα του άδειου κέντρου, κοιτώντας τις αίθουσες διδασκαλίας ένιωθα το απόσταγμα των αγώνων μιας χρονιάς να έχει διαποτίσει το σπίτι. Και τη συγκίνησή μου ακολούθησε το αίσθημα χαράς ότι οι κόποι μας έχουν αποτέλεσμα, όχι τόσο από τους βαθμούς των παιδιών, όσο από τη φιλία και την αγάπη που κτίζουμε καθημερινά και που μας ακολουθούν και εκτός μαθημάτων. Μία τυχαία συνάντηση και κουβεντούλα στο δρόμοֺ η χαρά στις γιορτούλες μαςֺ ένα τσάι για αποσταμένους στην κουζίνα του κέντρου τα χειμωνιάτικα βράδιαֺ μια παιδική ζωγραφιά που σκαρώνει ένας μπόμπιρας και μας την χαρίζειֺ η ομαδική εργασία για το μπαζάρֺ τα φιλιά και οι αγκαλιές που δίνουμε και δεχόμαστε χωρίς λόγο, απλά επειδή αγαπιόμαστε!


Χωρίς προσπάθεια δεν υπάρχουν σχέσεις, δεν εκκολάπτεται η ζωή.


Καλό καλοκαίρι!

0 Comments:

Post a Comment

<< Home